Ātma Upatēcam - Namāḻvār
Divyaprabandam songs of Āḻvārs are Nectar, Amṛtam. These beautiful verses has to be enjoyed. Songs of Śrī.Namāḻvār's Tiruvāymoḻi, ātma upatēcam, 13.1 are a marvel.
திவ்யபிரபந்த பாடல்கள் அனுபவிக்க வேண்டியவை என்பது சான்றோர் வாக்கு
நின்றனர் இருந்தனர் கிடந்தனர் திரிந்தனர்,
நின்றிலர் இருந்திலர் கிடந்திலர் திரிந்திலர்,
என்றும் ஓர் இயல்வினர் என நினைவு அரியவர்;
என்றும் ஓர் இயல்வொடு நின்ற எம் திடரே.
niṉṟaṉar iruntaṉar kiṭantaṉar tirintaṉar,
niṉṟilar iruntilar kiṭantilar tirintilar,
eṉṟum ōr iyalviṉar eṉa niṉaivu ariyavar;
eṉṟum ōr iyalvoṭu niṉṟa em tiṭarē.
திட விசும்பு, எரி, வளி, நீர், நிலம் இவைமிசைப்
படர் பொருள் முழுவதும் ஆய், அவை அவைதொறும்
உடல்மிசை உயிர் எனக் கரந்து, எங்கும் பரந்துளன்:
சுடர் மிகு சுருதியுள் இவை உண்ட சுரனே.
tiṭa vicumpu, eri, vaḷi, nīr, nilam ivaimicaip
paṭar poruḷ muḻuvatum āy, avai avaitoṟum
uṭalmicai uyir eṉak karantu, eṅkum parantuḷaṉ:
cuṭar miku curutiyuḷ ivai uṇṭa curaṉē.
கர விசும்பு, எரி, வளி, நீர், நிலம்: இவைமிசை
வரந்நவில், திறல், வலி, அளி, பொறை ஆய்நின்ற
பரன் அடிமேல் குருகூர்ச் சடகோபன் சொல்
நிரல்-நிறை ஆயிரத்து இவை பத்தும் வீடே.
kara vicumpu, eri, vaḷi, nīr, nilam: ivaimicai
varannavil, tiṟal, vali, aḷi, poṟai āyniṉṟa
paraṉ aṭimēl kurukūrc caṭakōpaṉ col
niral-niṟai āyirattu ivai pattum vīṭē.
Beautiful songs of self-realization by Namāḻvār. (Tiruvāymoḻi, 13.9)
இவையும் அவையும் உவையும்
இவரும் அவரும் உவரும்
எவையும் எவரும் தன்னுளே
ஆகியும் ஆக்கியும் காக்கும்
அவையுள் தனிமுதல் எம்மான்,
கண்ண-பிரான், என் அமுதம்,
சுவையன்: திருவின் மணாளன்
என்னுடையச் சூழல் உளானே.
ivaiyum avaiyum uvaiyum ivarum avarum uvarum
evaiyum evarum taṉṉuḷē ākiyum ākkiyum kākkum
avaiyuḷ taṉimutal emmāṉ, kaṇṇa-pirāṉ, eṉ amutam,
cuvaiyaṉ: tiruviṉ maṇāḷaṉ eṉṉuṭaiyac cūḻal uḷāṉē.
மாயன் என் நெஞ்சின் உள்ளான்,
மற்றும் எவர்க்கும் அதுவே;
காயமும் சீவனும் தானே;
காலும் எரியும் அவனே;
சேயன், அணியன், எவர்க்கும்
சிந்தைக்கும் கோசரம் அல்லன்;
தூயன் துயக்கன் மயக்கன்
என்னுடைத் தோளிணையானே.
māyaṉ eṉ neñciṉ uḷḷāṉ, maṟṟum evarkkum atuvē;
kāyamum cīvaṉum tāṉē; kālum eriyum avaṉē;
cēyaṉ, aṇiyaṉ, evarkkum cintaikkum kōcaram allaṉ;
tūyaṉ tuyakkaṉ mayakkaṉ eṉṉuṭait tōḷiṇaiyāṉē.
The same is expressed beautifully by Appar Svāmikaḷ in Tēvāram 6.94.1. piṟar uruvum tam uruvum tāmē āki. [Refer article on Aṣṭmūrti]